Przyszli rodzice bardzo często nie mogą się doczekać, kiedy wreszcie poznają płeć dziecka. Niektórzy wolą natomiast niespodziankę. W takiej sytuacji proszą ginekologa, aby zidentyfikowana płeć nie została ujawniona. Informacje te poznać można dopiero na pewnym etapie ciąży. Po zapłodnieniu, dziecko otrzymuje po jednym chromosomie od ojca i matki. Mężczyzna posiada kariotyp XY, a kobieta XX. Od matki dziecko otrzymuje zawsze chromosom X. Jeżeli od ojca również uzyska X, urodzi się dziewczynka, a w przypadku Y – chłopiec. Przez pierwszych 9 tygodni, narządy płciowe rozwijają się tak samo u obu płci. Do wykształcenia się łechtaczki i warg sromowych lub prącia i jąder chodzi na późniejszym etapie.
Rozpoznawanie płci dziecka
Jeżeli dziecko jest ułożone prawidłowo, doświadczony specjalista może zidentyfikować jego płeć już w 12. tygodniu ciąży podczas badania USG. W tym celu trzeba wykonać projekcję w płaszczyźnie strzałkowej, która dzieli dziecko na dwie symetryczne połowy. Z reguły jednak, płeć dziecka potwierdzana jest podczas USG połówkowego między 18. a 22. tygodniem ciąży. Jeżeli na tym etapie ciąży występują jakiekolwiek dolegliwości, przydatna może się okazać e-recepta online od ginekologa na różne środki. Stuprocentową pewność może zapewnić dopiero przebadanie kariotypu, wykonywane po amniopunkcji. Dużym powodzeniem w ostatnim czasie cieszy się badanie wolnego płodowego DNA, które jest całkowicie nieinwazyjne. Jego wykonanie wymaga pobrania krwi żylnej przyszłej matki, celem wykrycia u dziecka ewentualnych aberracji chromosomowych. Jeżeli rodzice wyrażą taką chęć, mogą w wynikach testu otrzymać również informacje na temat płci dziecka. Efektywność tego badania sięga około 99%. Wykonanie molekularnego testu genetycznego pozwala na wykrycie chromosomu Y, definiującego u dziecka płeć męską.
Pomyłki przy rozpoznawaniu płci dziecka
W niektórych sytuacjach może się zdarzyć, że płeć dziecka określona w czasie cięży okazuje się nieprawidłowa. Podczas porodu okazuje się wówczas, że jest ona inna od tej przewidzianej na podstawie badania ultrasonograficznego. Przyczyną pomyłki w interpretacji płci dziecka może być np. położenie płodu, utrudniające prawidłową wizualizację narządów płciowych. Błędy mogą też być spowodowane umiejscowieniem się pępowiny między nogami dziecka. Sporo zależy od umiejętności samego lekarza, a także wykorzystywanego przez niego sprzętu w gabinecie. Potwierdzeniem kompetencji specjalisty w zakresie ultrasonografii jest certyfikat FMF, czyli The Fetal Medicine Foundation. Do czynników zwiększających ryzyko błędu w określaniu płci dziecka podczas USG jest otyłość występująca u przyszłej matki. Nieprawidłowa interpretacja może też wynikać z przeprowadzenia badań przed 12. tygodniem ciąży. W tym okresie można bowiem sprawdzić kąt nachylenia guzka płciowego w stosunku do rdzenia kręgowego. Jeżeli wynosi on powyżej 30 stopni, dziecko z pewnym prawdopodobieństwem będzie płci męskiej. „The nub theory” jest jednak teorią niepotwierdzaną przez specjalistów, a tym samym obarczoną dużym ryzykiem błędu. Więcej informacji na ten temat udzielić może ginekolog online lub przyjmujący w stacjonarnym gabinecie.
Efektywność badań potwierdzających płeć dziecka
Informacje w stu procentach pewną na temat płci dziecka zapewnia wynik badania genetyczno – inwazyjnego. W procesie tym kariotyp uzyskuje się ze złuszczonych komórek płodu, pobranych z płynem owodniowym poprzez amniopunkcji. Działanie to wymaga nakłucia worka owodniowego przez powłoki brzuszne pacjentki. Płeć dziecka dzięki temu badaniu można sprawdzić już po 15. tygodniu ciąży. Ze względu jednak na dużą inwazyjność oraz ryzyko poronienia, do jego wykonania niezbędne są odpowiednie wskazania. Podobnie wygląda to w przypadku innego zabiegu, czyli biopsji trofoblastu. Badanie materiału pobranego z tworzącego się łożyska odbywa się poprzez nakłucie igłą, pod stałą kontrolą USG. Biopsja trofoblastu wykonywana jest między 11. a 14. tygodniem ciąży, a jej wynik zawiera m.in. dane dotyczące płci genetycznej i zwykle jest ona zgodna z płcią anatomicznie widoczną. W przypadkach bardzo rzadkich wystąpić może tzw. rewersja płci, czyli niezgodność w genetycznym oznaczeniu oraz uwidocznionymi zewnętrznie narządami płciowymi.
Planowanie płci dziecka
Mit o możliwości planowania płci dziecka jest bardzo często powielany przez wiele osób. Na ostateczny wynik nie ma jednak wpływu żaden czynnik zewnętrzny, taki jak odbywanie stosunku w konkretne dni cyklu, szybka recepta na środki zwiększające ilość hormonów męskich i żeńskich czy pozycja zajmowana przez parę podczas współżycia. Szansa na posiadanie córki lub syna wynosi 50% i zawsze jest taka sama. Nie odnotowano też żadnych dowodów naukowych na to, aby różne zachcianki ciężarnej kobiety miały związek z konkretną płcią. Anatomia płodu ponownie oceniana jest między 28. a 32. tygodniem ciąży, przy okazji wykonania kolejnego zalecanego badania USG. Na tym etapie można sprawdzić fakt pojawienia się wad wrodzonych, a także monitorować właściwy wzrost i dobrostan dziecka. Poszczególne struktury są wówczas większe, co potencjalnie uławia ich ogląd. Płeć nie jest wówczas tajemnicą, jednak można ją ponownie zobrazować. Z uwagi na wielkość, dziecko nie jest już widoczne w całości – obejrzeć da się tylko poszczególne części ciała.