Szacuje się, że tą zagadkową chorobą może być dotknięta nawet co piąta kobieta na świecie. Co więcej, może ona występować u kobiet niemal w każdym wieku – już od pierwszej miesiączki do nawet 80. roku życia. Początkowe objawy endometriozy – bo o niej mowa – utrudniają jej diagnostykę. Dlatego wiele pacjentek poznaje prawidłową diagnozę dopiero w zaawansowanym stadium choroby, po wielu badaniach i konsultacjach u lekarzy różnych specjalizacji.
Czym jest endometrioza?
Jest to przewlekła choroba, w której endometrium (błona śluzowa macicy) rozrasta się poza macicę. Najczęściej endometrium pojawia się wówczas na jajnikach, w pęcherzu moczowym, jajowodach, ale nie tylko. Czasami błona śluzowa macicy występuje w znacznie bardziej oddalonych organach, jak na przykład mózg czy też płuca.
Niestety, wędrująca błona śluzowa macicy ulega złuszczeniu i krwawieniu niezależnie od tego, gdzie się znajduje. Oznacza to, że w niektórych miejscach złuszczone endometrium nie ma ujścia, w związku z czym dochodzi do stanów zapalnych oraz zrostów. To z kolei powoduje silne dolegliwości bólowe oraz może doprowadzić między innymi do niepłodności i destrukcji narządów wewnętrznych. Dlatego tak ważne jest wczesne rozpoznanie choroby oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Jakie są objawy endometriozy?
Wędrujące endometrium daje niejednoznaczne symptomy, co utrudnia wczesne rozpoznanie choroby. Najczęstszym objawem są bardzo silne dolegliwości bólowe podczas menstruacji oraz obfite krwawienie miesiączkowe. W bardziej zaawansowanych etapach choroby ból ten nabiera charakteru przewlekłego i towarzyszy kobiecie na co dzień, niezależnie od fazy cyklu.
Wśród innych symptomów należy wymienić również między innymi:
- odczuwanie bólu podczas stosunku płciowego,
- ból podczas oddawania moczu bądź stolca,
- trudności z zajściem w ciążę,
- bóle pleców,
- uczucie osłabienia,
- krwawienia lub plamienia międzymiesiączkowe.
Jak wygląda leczenie endometriozy?
Niestety, przyczyny tej choroby wciąż nie są znane. Istnieje kilka teorii na ten temat wskazujących na czynniki wrodzone, autoimmunologiczne, środowiskowe czy też hormonalne. W związku z tym, że nie ma jeszcze badań jednoznacznie wskazujących na źródło endometriozy, terapia tej choroby ma zazwyczaj postać leczenia objawowego. Ma ona na celu głównie redukcję bólu i poprawę jakości życia pacjentki, ale też opóźnienie rozwoju choroby oraz zwiększenie szansy na zajście w ciążę. Oprócz leczenia farmakologicznego (głównie terapii hormonalnej), stosowane jest również leczenie operacyjne.
Przebieg leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz od tego, czy pacjentka planuje ciążę. Dlatego tak ważne jest indywidualne podejście do każdej pacjentki.