Cukrzyca typu 2

Apidra


Opis:

Apidrajest jednorazowym wstrzykiwaczem zawierającym insulinę glulizynową każdy wstrzykiwacz zawiera dawki wielokrotne lek należy podawać we wstrzyknięciu pod skórę (podskórnie) nie należy wstrząsać, ani mieszać przed użyciem najkorzystniej jest wstrzykiwać insulinę w okolicę brzucha, pośladki, przednią część ud lub ramiona lek działa szybciej, gdy jest wstrzykiwany w okolicę brzucha dla każdego wstrzyknięcia należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia w obrębie danego obszaru skóry, może to zmniejszyć ryzyko wystąpienia zgrubień lub zapadania się skóry


Skład i dostępność:

Substancje czynne: insulina glulizynowa Dostępność na rynku: Apidra 100 jednostek/ml, roztwór do wstrzykiwań w fiolce Apidra 100 jednostek/ml, roztwór do wstrzykiwań we wkładzie Apidra SoloStar 100 jednostek/ml, roztwór do wstrzykiwań we wstrzykiwaczu.


Stosowanie:

Apidra – stosowanie: Uwaga! Przed zastosowaniem zaleca się kontakt z lekarzem. Apidrajest jednorazowym wstrzykiwaczem zawierającym insulinę glulizynową każdy wstrzykiwacz zawiera dawki wielokrotne lek należy podawać we wstrzyknięciu pod skórę (podskórnie) nie należy wstrząsać, ani mieszać przed użyciem najkorzystniej jest wstrzykiwać insulinę w okolicę brzucha, pośladki, przednią część ud lub ramiona lek działa szybciej, gdy jest wstrzykiwany w okolicę brzucha dla każdego wstrzyknięcia należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia w obrębie danego obszaru skóry, może to zmniejszyć ryzyko wystąpienia zgrubień lub zapadania się skóry


Przeciwwskazania do stosowania leku to:

Uwaga! Poniższe przeciwwskazania nie stanowią pełnej listy, pełna lista jest podana na ulotce dołączonej do opakowania leku. Przeciwwskazaniem jest uczulenie na jakikolwiek składnik preparatu.


Lek- nie może być stosowane z lekami takimi jak:

Lek – nie może być stosowane z lekami takimi jak: Uwaga! Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. innymi lekami przeciwcukrzycowymi inhibitorami monoaminooksydazy lekami blokującymi receptory beta-adrenergiczne inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) salicylanami sulfonamidami doustnymi lekami antykoncepcyjnymi lekami moczopędnymi glikokortykosteroidami hormonami tarczycy sympatykomimetykami hormonem wzrostu danazolem alkoholem


Ciąża i karmienie piersią:

Uwaga! Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Istnieje ograniczona liczba danych (mniej niż 300 przypadków kobiet w ciąży) dotyczących stosowania insuliny glulizynowej u kobiet w ciąży. Badania rozrodczości przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały żadnych różnic pomiędzy insuliną glulizynową a insuliną ludzką dotyczących ciąży, rozwoju zarodkowego i płodowego, porodu lub rozwoju noworodka (patrz punkt 5.3). Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu produktu leczniczego kobietom w ciąży. Bardzo ważne jest ścisłe monitorowanie kontroli stężenia glukozy. U pacjentek z cukrzycą istniejącą przed ciążą lub u pacjentek ciężarnych z cukrzycą bardzo istotne znaczenie ma utrzymanie dobrej kontroli metabolicznej cukrzycy przez cały okres trwania ciąży.


Możliwe skutki uboczne stosowania:

Uwaga! W przypadku wystąpienia skutków ubocznych leku należy skonsultować się z lekarzem. Bardzo często (może dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): hipoglikemia (małe stężenie cukru we krwi) może być bardzo groźna W wyniku nadmiernego obniżenia stężenia cukru we krwi może nastąpić utrata przytomności. Ciężka hipoglikemia może spowodować uszkodzenie mózgu i może zagrażać życiu. Jeżeli stężenie cukru we krwi jest za małe, należy: zjeść tabletki z glukozą lub jakąś przekąskę zawierającą cukier (słodycze, ciastka, sok owocowy), należy zmierzyć stężenie cukru we krwi i odpocząć, zawsze należy mieć przy sobie tabletki z glukozą, słodycze, ciastka lub sok owocowy. W przypadku małego stężenia cukru we krwi z utratą przytomności, gdy zaistniała potrzeba podania glukagonu lub częstych stanów małego stężenia cukru we krwi należy skontaktować się z lekarzem. Może być konieczna zmiana dawki i pory przyjmowania insuliny oraz diety i aktywności fizycznej. Niezbyt często (mogą dotyczyć 1 na 100 pacjentów): uogólnione reakcje alergiczne Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli: reakcje nadwrażliwości zaczynają obejmować dużą powierzchnię skóry (wysypka i swędzenie całego ciała), pojawia się ciężki obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy), duszność, obniżenie ciśnienia krwi z przyspieszoną czynnością serca i poceniem się. Mogą to być objawy uogólnionej alergii na insulinę, w tym reakcji anafilaktycznej, która może stanowić zagrożenie dla życia. Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona): hiperglikemia (zbyt wysokie stężenie glukozy w surowicy krwi) i cukrzycowa kwasica ketonowa, które mogą być spowodowane niewłaściwym dawkowaniem leku lub przerwaniem stosowania leku Inne działania niepożądane Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów): odczyny i reakcje nadwrażliwości w miejscu wstrzyknięcia W miejscu wstrzyknięcia leku mogą występować zmiany skórne (zaczerwienienie, niezwykle silny ból w czasie wstrzyknięcia, swędzenie, pokrzywka, obrzęk lub stan zapalny). Zmiany te mogą rozszerzać się na okolicę wokół miejsca wstrzyknięcia. Większość mniej nasilonych reakcji na insulinę ustępuje zwykle w ciągu kilku dni lub kilku tygodni. Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 pacjentów): zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia (lipodystrofia) Jeśli wstrzyknięcia insuliny będą wykonywane zbyt często w to samo miejsce, może to spowodować albo zmniejszenie albo zwiększenie grubości podskórnej tkanki tłuszczowej w tym miejscu wstrzykiwania. Insulina wstrzykiwana w takie miejsce może nie działać prawidłowo. Zmienianie miejsca wstrzykiwania insuliny przy każdym wstrzyknięciu może zapobiec takim zmianom skórnym. Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) zaburzenia oka Znaczne wahania (zwiększenie lub zmniejszenie) stężenia cukru we krwi mogą zaburzać przemijająco widzenie. U pacjentów z retinopatią proliferacyjną (choroba oczu związana z cukrzycą) ciężka hipoglikemia może stać się przyczyną przemijającej utraty wzroku. Więcej informacji znajduje się na ulotce dołączonej do leku.