Opis:

Alventa jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitoramizwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI). Leki z tej grupy stosowane sąw leczeniu depresji oraz innych chorób takich, jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że u ludzi w staniedepresji i (lub) lęku występuje mniejsze stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizmdziałania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc poprzezzwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu

Skład i dostępność:

Substancje czynne: wenlafaksyna
Dostępność na rynku: 75 mg, kapsułki twarde

Alventa – stosowanie:

Uwaga! Przed zastosowaniem zaleca się kontakt z lekarzem. Lek Alventa stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Lek Alventa wskazany jest również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz lęku napadowego (ataki paniki). Aby pacjent poczuł się lepiej, ważne jest, żeby leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. Jeśli leczenie nie zostanie podjęte, stan pacjenta może się nie poprawić, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do leczenia.

Przeciwwskazania do stosowania leku to:

Uwaga! Poniższe przeciwwskazania nie stanowią pełnej listy, pełna lista jest podana na ulotce dołączonej do opakowania leku. Przeciwwskazaniem jest uczulenie na jakikolwiek składnik preparatu.

Alventa – nie może być stosowane z lekami takimi jak:

Uwaga! Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. – Inhibitory monoaminooksydazy, które stosowane są w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona, nie mogą być przyjmowane z lekiem Alventa. Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent stosował te leki w ciągu ostatnich 14 dni (IMAO: patrz punkt „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alventa”). – Zespół serotoninowy: W trakcie leczenia wenlafaksyną może wystąpić stan zagrożenia życia lub reakcje typu złośliwego zespołu neuroleptycznego (patrz punkt „Możliwe działania niepożądane”), zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania z lekami, takimi jak: – tryptany (substancje stosowane w migrenowych bólach głowy); – inne leki stosowane w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (ang. SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit; – leki zawierające pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości); – leki zawierające antybiotyk linezolid (substancja stosowana w leczeniu zakażeń); – leki zawierające odwracalny IMAO, moklobemid (substancja stosowana w leczeniu depresji); – leki zawierające sybutraminę (substancję stosowaną w odchudzaniu); – leki zawierające tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę lub pentazocynę (substancje stosowane w leczeniu silnego bólu) (leki przeciwbólowe); – leki zawierające dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu); – leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od opioidów lub silnego bólu); – leki zawierające błękit metylenowy (substancję stosowaną w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi); – leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, leki pochodzenia naturalnego lub ziołowego stosowane w leczeniu łagodnej depresji); – leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze spaniem i w depresji); 4 – leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu choroby z objawami, takimi jak słyszenie, widzenie i odczuwanie rzeczy, które nie istnieją, urojenia, nienaturalna podejrzliwość, nieprawidłowe spostrzeżenia i osądy, zamknięcie w sobie

Ciąża i karmienie piersią:

Uwaga! Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Alventa. Przyjmowanie podczas ciąży podobnych leków [takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)] może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.

Możliwe skutki uboczne stosowania – Alventa

Uwaga! W przypadku wystąpienia skutków ubocznych leku należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy odstawić lek Alventa oraz skontaktować się bezzwłocznie z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala na Izbę Przyjęć: Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób) – obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu. Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób) – ucisk w klatce piersiowej, sapanie, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, – ciężka wysypka skórna, swędzenie lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd), – objawy zespołu serotoninowego mogą być następujące: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, przyspieszone tętno, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia krwi, wzmożenie odruchów (nadreaktywność), biegunka, śpiączka, nudności, wymioty. Najcięższa postać zespołu serotoninowego może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny. Objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego mogą obejmować gorączkę, przyspieszone tętno, pocenie się, sztywność mięśni, dezorientację, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach (wykrywane w badaniu krwi), – objawy zakażenia, takie jak wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne. Może być to rezultatem choroby krwi, która prowadzi do zwiększenia ryzyka zakażenia. – ciężka wysypka, która może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry, – ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, tkliwość lub osłabienie. Mogą to być objawy rabdomiolizy. Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) – objawy choroby określanej jako ”kardiomiopatia stresowa”, które mogą obejmować: ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, omdlenie, nieregularne bicie serca. Więcej informacji znajduje się na ulotce dołączonej do leku.